maandag 9 maart 2009

Tá mé anseo

Ik ben er

Hoi
Hier ben ik weer. Ik weet eigenlijk niet waarom. Het is niet alsof ik iets te vertellen heb. Ik ben er gewoon. Gewoon, zonder iets te zeggen. Nu ben ik niet van veel nut. Nutteloos gewoon. Wat doe ik hier eigenlijk? De vraag die zovelen voor mij hebben proberen te antwoorden. Wat doe ik hier? Hier, op de aarde? Hier, in dit lichaam? Als deze persoon? Waarom ben ik net op dit moment geboren? Waarom net als Ine, niet als Jos of Ann? Ik weet het niet. Het is niet alsof ik een bepaald doel voor ogen heb, alsof ik van plan ben de wereld te redden. Nee, ik ben er gewoon. Dat is het. Ik ben hier voor niets. Ik ben gewoon iemand zoals er duizenden anderen bestaan. Niet speciaal ofzo. Zou iemand me missen, als ik er niet zou zijn? Als ik nooit bestaan had? Want was niet in die maand dat ene eicelletje bevrucht, dan zou ik er niet eens zijn. Dan zou ik nooit bestaan hebben.
Maar misschien ben ik hier wel voor een reden. Misschien is dat ene eicelletje uitgekozen omdat ik eruit zou komen. Misschien heeft het leven nog wel iets groots in petto voor mij. Maar toch een leuke vraag om over na te denken: Zou iemand me missen als ik nooit had bestaan? Of als ik er gewoon op een dag niet meer was?
Ik ga toch nog even blijven. Die vraag wil ik niet uittesten. Ik moet hopen dat het leven nog iets groots in petto voor mij heeft, iets om naar uit te kijken, iets wat ik nu niet durf te hopen. Misschien heeft mijn leven dan een doel? Wie weet.

Absolutlycharmed

1 opmerking:

Anoniem zei

Lieve AC!

Je wil niet weten hoe ik hier nu achter de computer zit. Je wilt niet weten hoe vaak ik me in mijn leven zo (heb) (ge)voel(d). Het is gewoon zo waar wat je hier hebt staan, maar het is soms zo moeilijk om te weten wie er echt van je houdt en wie echt om je geeft...

Een hele dikke knuffel,
Sansel

PS. Om toch nog even antwoord op de vraag te geven: ik zou je missen en ik denk dat ik je ook gemist had als je niet had bestaan *hug*